Soru 29 - Muhammed’e inanmayanları, O’na tabi olmayanları tekfir etmenin delili

[Admin]

Soru 29) Risaletin kabul rüknunun dördüncü mertebesi olan Muhammed sallAllahu aleyhi ve sellem’e inanmayanları, O’ na tabi olmayanları tekfir etmenin  delili nedir?

Cevap 29) Allah-u Teâlâ Muhammed sallAllahu aleyhi ve sellem'in risaletini inkâr eden Yahudiler hakkında şöyle buyuruyor:

“Allah katından onlara verilen kitap (Tevrat)’ı tasdik edici olarak bildikleri bir kitap (Kur’an) kendilerine gelince (hemen) onu inkâr ettiler. Oysa daha önce inkârcılara karşı onunla yardım istemekteydiler. (Böyle yaptıkları için) Allah’ın laneti kâfirlerin üzerine olsun.” (Bakara: 89) 
                                                       
Allah-u Teâlâ bir başka yerde şöyle buyuruyor:

“Muhakkak ki Allah’ı ve rasullerini inkâr edenler, Allah ile rasullerinin arasını ayırmak isteyenler, “bir kısmına iman ederiz, bir kısımını da inkâr ederiz” diyenler ve bunlar (iman ile küfür) arasında bir yol tutmak isteyenler... (İşte onlar yok mu?) İşte onlar, gerçekten kâfir olanlardır! Biz kâfirler için alçaltıcı bir azap hazırladık.” (Nisa: 150–151)                                       

“Rasul, Rabbinden kendisine indirilene iman etti. Mü’minler de (iman ettiler)... Hepsi; Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve rasullerine iman ettiler. (Dediler ki) “Allah’ın rasullerinden hiçbirini ayırt etmeyiz.” Ve (yine) dediler ki: “(Ey Rabbimiz!) İşittik ve itaat ettik. Rabbimiz! Bağışlamanı dileriz. Dönüş sanadır.” (Bakara: 285)                                                   
                                                                 
“Kim İslam’dan başka bir dine yönelirse (bu din) asla ondan kabul edilmeyecektir ve o ahirette de kaybedenlerden olacaktır.” (Ali imran:  85)                     

“Her kim Allah’ı, meleklerini, kitaplarını, rasullerini ve ahiret gününü inkâr ederse, derin bir sapıklığa sapmıştır.” (Nisa: 136)                                         

İbni Kayyım şöyle demiştir:
“İslam; Allah’ı birlemek, sadece O’na ibadet etmek, O’na hiçbirşeyi ortak koşmamak, Allah’a ve rasulüne iman etmek ve rasulün beraberinde getirdiklerine tabi olmaktır. Bunları yerine getirmeyen kul Müslüman değildir. Şayet bunları yerine getirmeyen kimse inatçı (yani bilerek inkâr eden) kâfir değilse cahil kâfirdir. Cahil grubuna giren bu kimseler hakka karşı inat etmemelerine rağmen cehaletleri sebebiyle küfre girdiler. Onların inat etmiyor olmaları kendilerini kâfir olmaktan kurtarmadı. Zira kâfir olan kişi; gerek inat, gerek cehalet ve gerekse inat edenleri taklit etmek suretiyle yapmış olsun, Allah’ın tevhidini inkâr eden ve rasulünü yalanlayan kişidir. İnat edenleri taklit eden kişiler inat etmedikleri halde inat ehlini taklit etmeleri sebebiyle küfre girmişlerdir. İslam dinine bağlı olmayan kişinin kâfir olduğuna inanmak kula farzdır. Şüphesiz ki Allah-u Teâlâ bir rasulle hucceti ikame etmeden kıyamet gününde hiç kimseye azap etmez. Genel olarak hüküm böyledir.
Kıyamet gününde belli kişilere huccetin ikame edilip edilmeyeceğine hüküm vermek Allah’a aittir ve ahiretteki azap ve sevap bu hükme bağlıdır. Fakat dünyada zahire göre hüküm verilir. Onun için kâfirlerin çocukları ve onlardan deli olanların dünyadaki hükümleri kâfirdir. Çünkü onlar velilerin hükmünü alırlar.”
(Tariku’l Hicreteyn 17. tabaka s: 382)