GERÇEK MÜ’MİN

[Admin]

GERÇEK MÜ’MİN

Şimdi Allah-u Teâlâ'nın dinine göre mü’min kimdir onu açıklayalım…

Allah-u Teâlâ mü’mini bir ayetinde şöyle tarif ediyor:

فَلاَ وَرَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ حَتَّىَ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لاَ يَجِدُواْ فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُواْ تَسْلِيمًا

“Hayır, Rabbine andolsun ki; araların-da çekiştikleri şeylerde seni hakem tayin edip sonra haklarında verdiğin hükümden dolayı içlerinde bir sıkıntı duymadan ken-dilerini tamamen teslim etmedikçe iman etmiş olmazlar.”                            (Nisa: 65)

Bu ayette Allah-u Teâlâ kendisinden kalplerin titrediği ve bedenlerin ürperdiği bir yeminle kendi nefsine yemin ediyor.
Öyle ki; her kim, hayatın her alanında, küçük veya büyük her meselede Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem  ’e muhakeme olmaz veya o hükmettiğinde onun hükmünü kabul etmez veya hükmü kabul ettiği halde kalbi verilen hükme karşı razı olmaz ya da kalbinde kabul ettiği halde zahirde o hükme karşı tam bir teslimiyetle teslim olmazsa işte bu şahıs iman iddiasında bulunsa bile Allah-u Teâlâ yemin ediyor ki bu kimse mü’min değildir.
Zira iman; ancak sağken Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem  ’e muhakeme olmak ve ölümünden sonra ise  Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem  ’in Allah-u Teâlâ'dan getirmiş olduğu kitaba ve sünnete muhakeme olmak; onun hükmünü kalbin memnuniyetiyle birlikte iyi bir şekilde kabul etmek, onun hükmü söz konusu olduğunda bu hükme karşı bir sıkıntı veya şüphe duymamak ve tam bir teslimiyetle bu hükme teslim olmaktır.
Şayet bütün bu hallerin hepsi birlikte or-taya konmazsa dil ile var olduğu iddia edilse bile iman ve İslam söz konusu olamaz.
Öyle ki bir insanın Müslümanlar ve mü’minlerden sayılabilmesi için o kimsenin, hayatının küçük ve büyük her meselesinde Allah-u Teâlâ'nın kitabına ve rasûlünün sün-netine muhakeme olması, bununla da yetin-meyip verilen hükme zahiren ve batinen tam bir teslimiyetle teslim olması, bağlanması ve razı olması da gerekir.